Bir anlık..

İnsanlar gelip geçiyor hayatımdan.En kötüsü,gidişlerini izlemek.
Farkettim ki böyle durumlarda insanlar arkalarına bakmıyorlar genelde.
Nedense,bir hoşçakal demeye vakit olmaz.Hoşçakal demeye cesaret olmaz belki de.İstenmediği yerde olduğunu anladığı zaman insan arkasına bakmadan gitmeyi öğrenebilmeli,ama ya yanlış anladıysa hayatındakileri?Tanrım,Yalnızlıktan korkmayı bırakalı yıllar oldu.İnsanları artık düşünmeyeli anlar oldu.
Tek isteğim bazı özlediklerim içimden kazısınlar kendilerini.Kanamaktan hiç korkmadım.Ne korktuysam yaşamışımdır,ayakta kalmay öğrendiğim gibi korkmamayı da öğrendim hayatta.Yeni nefeslere ihtiyacım var.Sadece yeni gözlere ve yeni bir sese.
Eskileri kullanırsam bilirim geçmişimi peşimden götüreceğimi..
Gece..Anılarımın iplerini geceye bıraktım.

Yalnızım,ve kendi kurduğum küçük dünyamda mutluyum.
Nasıl yaşıyorsam,işte öyle öleceğim.
Yalnız ve küçük.

G ü n /süz/ L ü k . .

Her gün nasıl uyanıyorsam bugün de öyle doğruldum yatağımdan,ve her gün nasıl hissediyorsam o şekil hissetmeye programladım ruhumu.Sorunsuz,mutlu ve biraz çocuk.Aynaya baktım ve '' Seni seviyorum '' dedim.Bugün de diğer günler gibi güzel olacak dedim.Öyle güzel kandırdım ki kendimi,Işığı söndürdüğümde herşey eski haline dönmeseydi,ve ben bir an için kendi sesimin tonunu unutmuş olsaydım tüm bunların gerçek olduğunu sanacaktım.Güldüm,bu ucuz ve bir o kadar başarısız telkin yollarıma..Güldüm çünkü baştan aşağıya yalancı bir surattım artık vücudumda.
Oturdum ve aynı rutinlikte yamadım kendimi.Aylardır düşe kalka yürüdüğüm yoldan sapmamak için kendimi uyuşturdum.Çuvaldızlarla küçük delikler açtım bileklerimde.Damlayan her kan damlası için bir dilek hakkı tanıdım.Her dileğimde biraz daha kanadım.Her kanayışımda biraz daha yalanlarıma inandım.Uzandım ve bir sigara yaktım.Yaşamımı savurdum dumanların arasından.Düşünmemeye çalıştım.Yapamadım.Düşündükçe daha derinlere battım,düşündükçe olduğumdan çok daha yükseklere çıktım.Bir kaç müzik değişti o sıra,hayatın anlamını sorgulayan cümleler geçişti bir kaç nota arasında,biraz yazdım biraz çizdim,gözlerimin altlarını pudrayla gizledim,kupalarca kahve içtim ve sonra oturdum dudaklarımı kestim,bir daha konuşamasınlar diye.
jiletlerimi ikinci bir kesik için gözlerime gizledim.

''Sırayı bozmamak elindeydi,teşekkür mü borçluyum ne?

Yorgun bir yılan kıvrıldı kalbimle beynimin arasına.dolaşıyor,dolaştıkça ruhumu zımbalıyor bedenimin değdiği yerlere.anı takıntımı bilirsin,koşuşturup duruyor zihnimin köşelerinde geçmiş dakikalar.zaman?yer?yüz?yağmur?yağmurdan bir yüz!
rol yapmayı,yalan söylemeyi becerir olmuşum oysa ki en başarısızdım öyle bir an gelip dolmuş ki gözlerime en sonuncuyken en birinci ben olmuşum.komik.ama tadı acı.
tadı güzel gelen gözyaşlarım artık acılaştı.damağımı yakıyor,yılan dolanıyor..
o gözlerimden boşaldıkça,en gizlerim parçalanıyor,akıyor,yakıyor,dağıtıyor.. ''

Yazıp veremediğim milyonlarca kağıt parçasını çok güzel değerlendirdim bugün.Uçaklar yaptım,buruşuk,mürekkebi dağınık,uçları yırtık yırtık.

- Kağıttan uçaklar yolladım sana bugün,ben gökyüzüne bıraktıkça gökyüzü kan damladı.Gökyüzü kan damladıkça ben biraz daha uçak yaptım.Hayatıma dair ne varsa hepsini geceye bıraktım.

'' Hani iç denizlerimiz bizi boğamazdı?
Sigaram bitti,hoşçakal demenin vakti geldi.. ''

Bugün,her gün nasıl uyanıyorsam öyle doğruldum yatağımdan.kafamı yana çevirdiğimde gülümseyebileceğim kimse yoktu.İçimdeki boşluğu yağan yağmurla doldurdum,Aynaya baktım, '' Alış artık '' dedim.
Sonra oturdum dudaklarımı kestim.

Yapaylardı,ve artık gülümsemeye ihtiyaçları yoktu.

Return to Serenity.

.. Ve dolunayla beraber geri döner bu kadın

...

..ve oturup ağladık yine
ve niye hiç görmemiş gibi sanki
oturup hep birlikte ağladık ona şaşıyorum
ona şaşıyorum biz sanki hiç tanrı görmedik
hadi hiç görmedik diyelim/çok doğru/
tanrı da mı hiç görmedi bizi?..