Ay'ın Karanlık Yüzündekiler.

6 Nisan 2010 Salı

Oz Büyücüsü*

Gökyüzünden saçların sarktı bugün elimi tutmak için.Karanlıktan çıkışımı kutlamak isterdim seninle ancak gözlerim öylesine yanıyordu ki ve öylesine buharlaşıyordu ki ellerim tutamıyordum saçlarında dolaşan ışığın izlerini.Umarım dedim kendime,umuyorum ve sadece ruhumu ekip biçiyorum umduklarımın arasında.Hatırlarsın belki,çok uzak değil,Sırtıma tırnaklarımı saplayıp çıkarmıştım kendimi gittiğim yoldan,arkama baktığımda yalnızca yüzüm ıslanıyordu bahşettiğin gözyaşlarından.Canımı yakan gözyaşların artık yalnızca huzur veriyordu ve yaşantılar ıslanırken,yalnızca bir gülümseyiş bırakmak kalıyordu bana ayak izlerinin ardından , çünkü sen adı bilinmeyen - kim olduğunu bilmediğim adam - sen bir kedinin gözbebeklerine mühürlemiştin dudaklarının değdiği bedenleri,ve sen vurdukça körelmişti tırnakları yalnızca,yalnızca bir kedinin gözbebeklerini çalabilmiştin.Yağmur damlaları terkedip gittiğinde beni umacak bir yolum yoktu artık.Emekleyip ayağa kalkmam öylesine acılı olmuştu ki Rüzgar vurdukça ellerime tutamaz olmuştum verdiğin sözleri,ve artık öylesine aynıydı ki her şey artık gözlerime indirdiğin darbeler yakmıyordu bedenimi.Sana bakarken seni göremez olmuştum,uçarcasına dansediyordum ben yıldızın birinde ve sen sessizce yaktığın ruhunu söndürüyordun ay da bir kraterin dibine.Şimdi huzura koşuyorum beni boğduğun kan göllerinin arasından,ve umacak nedenlerim var artık beni öldürdüğün bu hayata dair.Çaldım kedinin gözlerini,artık mühürleyemeyeceksin gözlerime dokunduğun bedenleri.Artık hiç bir şeye ihtiyacım yok kendimden başka,artık hiç bir yol kabul etmeyecek beni kendimden başka.
Ben hala dansediyorum yıldızların arasında uçarcasına,inanırmısın,hala ağlayabiliyorum hala sevebiliyorum.Köreltsende tırnaklarımı hala hissedebiliyorum.Korkuluğun hayata döndü bebeğim.Korkuluğuna sensizliği armağan etti Oz Büyücüsü.Bıraktım ellerini,çıktım beni öldüren kanatlarının arasından,ne kadar da ironik değil mi?Ruhumu öldüren sendin ve öylesine bir kaçış içerisindeydim ki senden, benden başka kimse yeni bir ruh yaratamazdı dökülen tenimin içerisinden.

Saçlarını alıp gidebilirsin kalbimin odacıklarından.
Artık özgürüm.Yokluğun yalnızca özgürlüğümü geri getirdi bana.Yokettim boynuma sardığın ipleri..Ve ben umacağım senin için, ve senin için yakaracağım geceye,umarım huzura kavuşursun,umarım bir gün gerçekten sen de özgürlüğüne kavuşursun benim gibi..Sonsuza dek,sonsuz huzura..özgürlüğe..
* Gözlerini kapatıp uçarken Harikalar Diyarımıza sonsuzluğa kaybettiğin mutluluğunu bulman dileğiyle..
.
Daisy.

Ay Günlüğünden Alıntılar.


Geçmişten Gelenler.